Deli memet iki kişiyi öldürdü bense büyüdükçe küçüldüm önce mozart daha anamın karnında sonra ninniler yaşlı bir kadından en güzel enstrümansa ninemin sakalı deli memet iki kişiyi öldürdü biri karısıydı diğeri yataktaki adam kırk sene yattı sonra çıktı bir daha evlenmedi Koca çınarın yapraklarının arasından çok güzel esiyormuş rüzgar ah koca ninem üç bebeyi boğdu genç kadınken uyuyakalmış güneşin gölgesiymiş ve çok güzel esiyormuş rüzgar koca çınarın yapraklarının arasından

Matematikten hiç anlamadım edebiyattan da biraz ama yeni şiirlerin saçma sapan sıfatları sen ve beni anlatamadı İş başa düştü ne var kuru gülleri cemal sureyanın altına soktuğumda yine gördüm bir kalem büyüktü kirpiklerinden, şu yaşam denen meret!

Her şeyi berbat ediyor köşedeki dükkan ne mercimeği ne ezogelini her şeyi berbat. yine de hayret ediyorum aşçıbaşının sürdüğü alman aracına. iki sene kokladım bu sokağı ve insanlar evlerine poşetlerle geldiler ne sigara ne alkol yalnız ekmek yani karşıdaki motoru çalan çocuklar gayet de toktular yine de geçilmiyor küfürden kavgadan. Hatırımda değil sen vardın ben vardım başka da kimse yoktu yüksek seste müzik vardı komşudan sızan bütün paramla alkol vardı ve sigara sarhoştuk açtık yine de her şeyi berbat ediyor köşedeki dükkan ne mercimeği ne ezogelini her şeyi berbat!

Böyle taraksız olmaz, kendime çeki düzen vermeliyim. Çakı gibi olmalıyım, jilet gibi keskin. Tepki koymalıyım çocuklara, parklara, gelmeyen kargolara. Gidenlere, gelmeyenlere tavır koymalıyım. Yaşadığım sokaklardan benliğimi aramalıyım. Öyle tekinsiz itlerin insanları sürdüğü, eşeklerin bindiği yağız atlara… Nasıl bir dünyanın kentisin sen? Ölmeliydin fethettiği zaman Fatih İstanbul’u! Çin malı kurusıkılarla beyi…

Saçım başım dağınık. Ayak, ayak üstüne. Bir beklediğim var, bir beklemediğim. Kapıdan kim girerse kabulüm. Kim girerse başım üstüne. Yeter ki çıkıp gitsin kulaklarımdan, bu bitmeyen uğultu.

Tebrikler oğluma, pek bi güzel doğdun. Göbek bağını katlayıp kendi, ellerinle boğdun. Bana öyle bakma! Ben, Senin baban olamayacak kadar yorgunum. Tebrikler oğluma! Bugün dünden büyüksün, dün bugünden küçük… Ama varmıyor dilim, sevdiğimi söylemeye. Rakamlar, zamanı saymaya yetmiyor. yetmiyor. Yeni bir şey bulmalı artık, matematik gibi değil. Edebiyat gibi mesela ezberlemeli insan, Şinasi’nin doğduğu Yılları.

Elerimden nefret ediyorum. Parmaklarım sana ulaşamayacak kadar kısa. Eğer sen yükseksen senden de nefret ediyorum. Sana Bir kez dokunabilsem deniz gibi inci gibi şiirler dökülür avuçlarımdan. Yalnızlık, sen ne yiğit adamsın.

Yağmur muydu o, sevdanın adı neydi? Biz zil takıp oynamadan, masadan kalkıp gitti. Eliyle şıklattı eski bir plağı. Yine hüzün şarkıları nerede eski neşemiz, o sonu gelmeyen mazi, delikanlı eğlencemiz? —

En iğreti benim şairlerin arasından, bir ince yüz… Ağlasam yüzüm kopacak tutabilene aşk olsun, tutamayana helal. Tutunamayan ben değilim, parçalarına sor ellerimin. Toplarsan helal olsun Dağıtırsan aşk…